Bouillon 75

Onze allerlaatste cover.
Gewoon een stockfoto van Aleksandr Elesin, maar als het klopt dan klopt het. Het beeldt mooi uit dat ons ei gelegd is. Er kan nog van alles gebeuren, wie weet komt er nog iemand die het wèl aandurft. Dat zou toch de bekroning zijn. Als je nooit een mail van ons ontvangt, betekent het dat we je mailadres niet hebben. Nu krijg je het misschien omdat onze relaties de nieuwsbrief doorgestuurd hebben. Even doorgeven dus, anders weet je toch niet of er een doorstart komt?   
  

 
Angela de Vrede heeft met haar onnavolgbare tekeningen ruim tien jaar onze bouillons mooier gemaakt. Ook al heeft ze het vroeg aangekondigd, haar overlijden in april was toch een stille schok. Haar laatste bijdragen stonden in nummer 69, de wintereditie van 2020. Dertien pagina's fraaie illustraties bij het verhaal van Jurriaan Geldermans: De kok, de smid, het varken. Ongeveer vanaf dat moment heeft ze zich bij het onvermijdbare neergelegd en is begonnen aan de eenzame afbouw. Al haar werk heeft ze weggedaan en in de laatste maanden wilde ze ook eigenlijk niemand meer zien. Ze woonde bij ons in de buurt en het was aandoenlijk als je haar alleen door de regen zag lopen om boodschappen te doen. We hopen dat ze met een volle ziel vertrokken is.

We all like vindaloo
Deze zomer geen voetbal. Of dat een geschenk is? Als je je realiseert dat het WK-voetbal dit keer in de winter uitgevochten gaat worden, dan weet je dat niet alleen de eetwereld krom doorbuigt van de kolderieke ondernemingen. Het stelt vaak niks voor en het is slikken of stikken. Irene de Bruijne neemt ons mee naar een voetbalstadion, waar ze uit volle borst zingen over: me and me mum and me dad and me gran and a bucket full of vindaloo. Dè curry van de Britten. Eten is overal anders, vertellen we al twintig jaar in bouillon.

    
Pure bouillon in poedervorm
Felix Wilbrink, sinds kort ridder, kan lyrisch worden over eten en  zijn Cothen d'Azur. Links er rechts schieten waterhoenen langs zijn moestuin, spreeuwen kwetteren zijn kersenbomen kaal en hij zit genietend aan de waterrand, boterham boerenkaas met een snuif koriander in zijn kordate knuisten. De bevallige burgemeester komt langszij in haar kano en krijgt ook een hap want die van de PvdA kunnen zo solidair zijn. Dàt was voor bouillon! misschien de redding geweest. Te laat?  Bestel nummer 75, nu al een collectors item, en doe het cadeau aan de buurvrouw en de burgemeester.

       
De kippen van het Amstelpark
Deze keer neemt Henk Bente Aalbersberg ons opnieuw mee in een wereld die aanraakbaar is, maar eigenlijk niet bestaat. En ook nu gebeurt het weer: net op het moment dat je grip krijgt op het verhaal, knapt de realiteit als een ballonnetje in je gezicht: Hoe was de naam? Terschuur? Ze ruikt naar de Etos. Bij mij duurde het een dag voordat het muntje viel wie de man op het bankje was.

  
    
Côte de Bouillon
Nicolaas Klei noemt zichzelf in ons zomernummer een promiscue hoerenloper in wijnland. Bij het afscheid van bouillon! schenkt hij een wijn die op sterven na dood is en ons bepaalt bij de onvolkomenheden van het ondermaanse bestaan. Gaat-ie lekker, heer Klei? Een afdronk die doet denken aan een fataal ongeluk met een chemisch toilet? Hemeltjelief, waar haalt hij het vandaan? Een mitrailleur aan adjectieven, nonchalant leeglopend vanaf zijn rechterheup. Ik denk dat Nicolaas ons nu al mist.
 

En verder
‘De nieuwsbrief vooral niet te lang maken’, zei ooit een man die het waarschijnlijk wel wist. Een paar jaar lang was dat wet voor ons, maar ja, dit is de laatste, dus dat advies leggen we dit keer terzijde.
Je zult in deze bouillon zelf moeten lezen waarom Fredie Beckmans al jaren zo inspirerend voor ons is, met zijn maffe invallen en hoezo Mohammed Benzakour ons helpt bij de les te blijven. Als je het zomernummer niet bestelt, mis je het hartverwarmende interview van Susette Brabander met Babette en Jan Cremer. Overigens zijn die abonnee vanaf het 0-nummer (hier boven) waarvan Mike Werkhoven de cover maakte. Daarover ook meer in deze editie. Dorien Dijkhuis schrijft een ellenlang verhaal, waarbij we regelmatig de draad kwijtraken, omdat het zo bardo* is. Jurriaan Geldermans kruipt steeds verder weg in het Franse achterland, maar mag echt nooit ophouden met verhalen vertellen. Omdat bouillon stopt, is Tieme Hermans zijn broodwinning kwijt. Gelukkig vond hij net nu een huis in India en heeft inmiddels zijn fiets in het vet gezet. ‘Meer dan tweeduizend verhalen en nooit iets over ortolanen’, kloeg vriend Arjan. Gelukkig hebben wij dan Onno H. Kleyn in ons netwerk, een bekwaam schrijver, die in een handomdraai uitlegt van hoed en rand**. We zagen Raymond van der Laan fietsend door Utrecht. Hij reed van de Hopakker naar de Gageldijk met uitpuilende fietstassen vol hopscheuten. Het ijswalhalla van Carlina De Lorenzo en haar Roberto is slechts tien minuten rijden van ons huis. Wij kunnen de lokroep redelijk weerstaan. Kathy Mathys voedt ons al jaren met bescheiden en frêle taalkundige kunstvormen. Daar staat dan weer een Norbert Mergen tegenover, stevig met de voeten in de Gelderse klei, die een handvol verse doperwten bekijkt en beschrijft als een geschiedenisboek. We bleken ook nog een soort afspraak te hebben met Ingrid Oyevaar die op de valreep een fotoserie over de snèk aanleverde, waarmee één hele bouillon gevuld zou kunnen worden. En die zat toen al vol. En Wendy Ripassa dan, met een liefdevol verhaal over het afscheid van haar moeder, een afscheid dat nog eens dunnetjes is overgedaan met een selamatan. Rengenier Rittersma, overstelpt ons met academisch verantwoorde verhalen. Dit keer over streekproducten naar aanleiding van het boek van Philippe Meyzie en Paola Westbeek doopte voor deze laatste bouillon haar pen in zuivere walnotenolie.

*Bardo is de Tibetaanse staat van niet-weten waarover het ongeveer halverwege het verhaal gaat.
**Voor degenen die het pas geloven als ze het zien: https://youtu.be/9pmY6xSfHHY?t=466

 
    
Als je dit hele verhaal hebt uitgelezen, kun je ook maar beter alvast het zomernummer bestellen. Da's toch leuk voor ons!

                                               Tuurlijk bestel ik!
 
 
 
 
 
Niet vergeten hoor, om onze nieuwsbrief door te sturen naar je achterban. Daar doe je ons echt een groot plezier mee!